قتل‌های رعب انگیز در دفتر شارلی ابدو در پاریس دنیا را در شوک فرو برده است. غلیان احساسات همدردی و همبستگی برای ۱۲ نفر مقتول – اکثرا ویراستاران، نویسندگان و کاریکاتوریست‌های مجله – و ۱۱ نفر زخمی، گسترده و موجه است.
اجازه ندهیم از این وحشت برای دامن زدن به تعصب استفاده شود | ترجمه: کاوه آهنگر
اما این تراژدی در حال حاضر، به خصوص توسط رهبران قدرتمندترین حکومت‌های دنیا، برای سوق دادن نفرت به طرف مسلمان‌ها و توجیه جنگ‌های امپریالیستی و سرکوب دولتی به نام امنیت ملی استفاده می‌شود. جناح چپ در فرانسه و در سراسر دنیا باید در دفاع از دموکراسی و علیه اسلام‌هراسی و تروریسم به پشتوانه دولت به پا خیزند.
همان طور که یک فعال اتحادیه‌ای، که در شب‌زنده‌داری عظیم در شب قتل‌ها حضور داشت، به روزنامه لیبراسیون گفت، اتحادیه او «از آزادی بیان دفاع می‌کند. با این حال ما همچنین این‌جا هستیم که سیاست دولت را محکوم کنیم، که غیرمستقیم مسئول این اعمال است؛ برای مثال جنگ در مالی.
در این زمان، عاملان قتل‌عام به طور قطع شناخته شده نیستند، اما شاهدین گفته‌اند که تیراندازان نقاب‌دار، هنگامی که وارد دفتر مجله می‌شدند از عبارت اسلامی «الله اکبر» استفاده کرده‌اند. از شارلی ابدو برای انتشار کارتون‌ها و مطالب دیگر در جهت مسخره کردن اسلام، در میان اهداف بسیاری که برای طنز داشت، به شدت انتقاد و تهدید به خشونت شده بود.
هیچ توجیهی برای این تجاوز خونین به روزنامه‌نگاران و کاریکاتوریست‌ها وجود ندارد، حتی اگر برخی از محتوای منتشر شده توسط آن‌ها بسیار توهین آمیز و برانگیزاننده بود. ما در روزنامه‌مان، Socialist Worker، به خصوص از کارتون‌های شارلی ابدو که اسلام را با استفاده از کلیشه‌های راسیستی شرم آور جناح راست مورد تمسخر قرار می‌دهند، و در همان حین ادعا می‌کنند که با چنین کاری بر ارزش‌های دموکراتیک صحه می‌گذارند، انتقاد کرده‌ایم.
اما شارلی ابدو همچنین مسیحیت و دیگر مذاهب را نیز، به همراه اعتقاداتشان و ایدئولوژی‌های سیاسی شان در سراسر طیف، مورد تمسخر قرار می‌دهد. ما باید آن چه در این منتشرات به مثابه واپس گرایی سیاسی می‌بینیم را به چالش بکشیم؛ اما آن‌ها باید قادر باشند آن‌چه باور دارند باید به طنز کشیده شود را بدون ترس از جان و امنیت‌شان منتشر کنند.
اگر این جنایت توسط اسلام‌گراهایی صورت گرفته باشد که به طریقی به گروه‌هایی از قبیل القاعده یا دولت اسلامی عراق و شام (داعش) مرتبط بوده‌اند– همان طور که هم توسط حامیان و هم توسط منتقدین شارلی ابدو، فرض شده است- پس این یک عمل سزاوار سرزنش توسط مرتجعین سیاسی که مخالفت را تاب نمی‌آورند است، به خصوص از طرف هم مذهبان مسلمان‌شان. قتل‌ها در پاریس ضربه‌ای علیه اسلام‌هراسی نیستند، و خیلی کم‌تر از آن بر له آزادی ستمدیدگان هستند. در مقابل، آن‌ها مبارزه علیه تعصب ضدمسلمان را با گشودن راهی برای دولت و جناح راست در جهت برانگیختن حس ترس و نفرت دشوارتر خواهندساخت.
سنت مارکسیستی، افعال تروریسم فردی را رد می‌کند، همان طور که انقلابی روس لئون تروتسکی توضیح داد: «آموختن این امر که تمام جنایات علیه بشریت، تمام هتک حرمت‌ها که روح و جسم انسان در معرض آنند، به عنوان زائده‌ها و تجلی‌های پیچیده نظام اجتماعی موجود دیده شوند، تا تمام انرژی‌هایمان به یک مبارزه جمعی علیه این نظام هدایت شود؛ این همان جهتی است که اشتیاق سوزان برای انتقام می‌تواند بالاترین ارضای اخلاقی‌اش را در آن بیابد.»
ما همچنین آن‌هایی که قتل‌های پاریس را به خدمت می‌گیرند – و از قبل گرفته‌اند- تا ادعا کنند که کشورهای غربی مانند فرانسه و ایالات متحده در یک «جنگ تمدن‌ها» علیه اسلام ارتجاعی گیر افتاده‌اند را رد می‌کنیم. خشونت و سرکوب گروه‌هایی مانند داعش با مخالفت میلیون‌ها مسلمان روبرو شده است. به علاوه، حکومت‌های به مراتب قدرتمندتر غرب «متمدن» به مراتب مسئول خشونت، ترور و مرگ بیشتری هستند – که طبق یک روال کاملا عادی به نام ازخودگذشتگی مذهبی یا آرمان‌های دموکراتیک یا هر دوی آن‌ها توجیه می‌شوند.
باراک اوباما سریع دست به کار شد تا حمله «شرورانه و بزدلانه» را محکوم کند. بنا به گزارش، اوباما در یک جلسه دفتر اووال گفت: «این واقعیت که آن حمله‌ای به روزنامه نگاران، حمله‌ای به مطبوعات آزاد ما بوده، تأکیدی بر درجه ترس این تروریست‌ها از آزادی بیان و آزادی مطبوعات است.»
پس آزادی مطبوعات برای گزارشگر نیویورک تایمز، جیمز رایزن که در جایگاه شاهد قرار داده شد و به او دستور داده شد منابعش برای داستانی درمورد عملیات مخفی سازمان سیا علیه ایران را نام ببرد چه؟ آزادی مطبوعات برای چلسیا مانینگ یا ادوارد اسنودن – دو افشاگر سپرده شده به زندان نظامی یا رانده شده به تبعید بی وطن برای آشکار کردن جنایات جنگی ایالات متحده یا حد وضعیت نظارتی برادر بزرگ – چطور؟
باراک اوباما و دیگر رهبران حکومت‌های قدرتمند احترامی گزینشی برای آزادی‌های دموکراتیک دارند. اما با این وجود آن‌ها سعی خواهند کرد که خشم ناشی از قتل‌های شارلی ابدو و این همت مردمی که آزادی مطبوعات و آزادی‌های دیگر باید محافظت شوند را مهار کنند تا حمایتی برای اقدامات مخاطره آمیز امپریالیستی بسازند؛ از مداخله فرانسه در افریقا گرفته تا بمب گذاری ائتلافی داعش به رهبری ایالات متحده در عراق و سوریه.
ما می‌توانیم نگاهی به تجربه 9/11 [یازده سپتامبر] در پشت سر بیندازیم تا به یاد بیاوریم که چگونه مرگ تراژیک تقریبا ۳۰۰۰ نفر در ایالات متحده تبدیل به توجیهی برای یک «جنگ با ترور» جهانی و اشغال‌ها در افغانستان و عراق شد که هزینه‌اش چندین برابر تعداد آن نفوس بود. اکنون در امریکای پسا-9/11، آزار و اذیت و سرکوب دولتی عرب‌ها و مسلمان‌ها فرمان روز است.
رهبران سیاسی در مقصر قلمداد کردن شبه نظامیان اسلام گرا برای قتل عام شارلی ابدو وقت را از دست نمی‌دهند. اما این مرتجعین فقط در نتیجه جنگ‌های بی پایان برپا شده توسط ایالات متحده در افغانستان، عراق و دیگر کشورهای مسلمان قدرت گرفته‌اند. و اسلام‌هراسی که نه تنها از سوی تشکل‌های بسیار راست، بلکه جریان اصلی سیالسی، از جمله چپِ مرکز به جلو سوق داده شده، تنها تلخی بیشتری نسبت به حکومت‌های قدرتمندترین کشورهای دنیا ایجاد می‌کند.
آن چه برای مبارزه با ستم ضدمسلمان در اروپا، ایالات متحده و غرب مورد نیاز است یک چپ بین المللی قوی‌تر است که هم از آزادی فعالیت مذهبی بدون آزار و اذیت دولتی، و هم به همان اندازه از حق آزادی بیان دفاع کند. دفاع از این حقوق اساسی، باید به یک مخالفت اصولی با امپریالیسم پیوند بخورد؛ از جمله وقتی که آن [امپریالیسم] خودش را به عنوان یک نیروی رهایی بخش علیه داعش و دیگر جریان‌های اسلام گرا در لفافه می‌پیچد.
قتل‌های وحشتناک در پاریس به عنوان بهانه‌ای برای محدود کردن بیشتر حقوق مسلمانان -اگر از حقوق تمام نژادها و مذاهبی که آرزوی به چالش کشیدن سیاست‌های حکومت را دارند ذکری به میان نیاید- و برای ادامه دادن و تشدید جنگ‌هایی که خاورمیانه را در رنج و هرج و مرج فرو برده‌اند استفاده خواهند شد.
ما باید با هر کسی که تلاش می‌کند این تراژدی را به عنوان بهانه‌ای برای جنگ و راسیسم استفاده کند مخالفت بورزیم. اقدامات آن‌ها دنیا را برای مردم در هر گوشه جهان خشن‌تر، خطرناک‌تر و ستمگرتر خواهد ساخت.
***
منبع:
http://socialistworker.org/2015/01/08/dont-let-this-horror-be-exploited
سایت خبری راه کارگر 